15 november. Een miezerige zaterdagochtend. Niet echt het ideale weer om buiten te vertoeven. Maar toch. Er kriebelt iets. Nog snel een tas koffie en om 9 uur sla ik de deur achter mij dicht. Bestemming: De Pont in Schilde, een pareltje van een natuurgebied.
Zelfs bij guur weer kom ik er graag. En ik was vandaag duidelijk niet alleen. Met zo'n 20 waren we. Uitgedost in regenkledij, gereedschap in de hand. Klaar om de natuur een handje toe te steken.
Naar goede traditie knotten we elk jaar een aantal schietwilgen. De beste stekken verzamelden we in bussels van vijf stuks. Die worden op 23 november aan de man gebracht tijdens de behaagactie. Uiteindelijk leverden we zo'n 10 bussels af in naburige gemeenten.
Ook de kastanje houten omheining in De Pont kreeg een opknapbeurt. Op de natste plaatsen beginnen sommige palen onderaan te rotten. En dat maakt het natuurgebied kwetsbaar voor de Galloway runderen en de paarden die er van maart tot november grazen. De zwakke plekken verstevigden we met enkele acaciapalen, een houtsoort die beter bestand is tegen water.
Plastieken laarzen bleken geen overbodige luxe, want de aanhoudende regen zorgde voor een modderige bedoening. De kikkers daarentegen voelden zich opperbest in al dat geplens zo laat op het jaar.
In De Pont stroomt ook een beek. Het is te zeggen, een met de schup uitgegraven gracht waar het water uit het Albertkanaal het gebied binnen stroomt en het centrale moeras van water voorziet. Achter het moeras loopt het water over in een afvoergracht die op haar beurt het grachtensysteem in het park van Schilde bevloeit. Om het water goed af te voeren is een jaarlijks onderhoud van de gracht een must. Gewapend met een schup en een riek verwijderden we het riet en ruimden we de takken in de gracht op.
Ondertussen waren andere vrijwilligers druk bezig in de Orangerie. Zij zorgden voor een heerlijke broodjesmaaltijd met koffie en verse groentesoep aan een knapperend houtvuur. Tegen de middag zat iedereen gezellig en droog aan tafel. Na een uitgebreide lunch en veel gebabbel trotseerden enkele vrijwilligers nogmaals de regen om de laatste wilg te knotten.
Tegen 15 uur zat de Dag van de Natuur 2014 erop. Het was een kletsnatte dag, maar zoals altijd een fantastisch plezante dag.
Philip Barbaix